Politik, wat hett dat eigentlick
Dor hört man sovöl van`n Kommunismus un Kapitalismus. Wo mot man dat verstohn, denn neimödsken Kraom. „Du“, meint Fritz „Paul, dat kann ik di verklaorn. Stell di vör du steihs upe Straote, büß ganz meu un kaputt, häs Hunger as ein Peerd un kien Pennig inne Taske, dor kump ein groot Auto anföhrn, dor drinn sitt`n dick fullfräten Kerl, du winks noch un röps. Ober dei kick di nich an. So, nich einmaol, immer weer föhrt hei drock vörbi. Mien leiwe Tied wat worste dann vergrellt, holls de Fust in`ne Luft, schimps as de Düvel. Dat is Kapitalismus. Un nu, dat Annere. Stell di vör, du steihs upe Straot un nu kump ein ganz elegant Auto. Du brucks gornich winken, dei holt
an, lett di instiegen, föhrt mit di noa siene Villa, bedeint mit dat Beste wat hei in sien Keuhlschapp heff. Froagt di noch: „ Brucks du Geld? Kanns alles van mi kriegen“ un segg, „du kanns uk gern in mien moe sieden Bett schlaopen“. „Wat du nich seggs“ meint Paul. „Fritz, heß du dat al beläwt?“ Frög hei. „Ik nich, aober mien Süster!“
